มาอัพดึกไปสักหน่อย....
ไม่รู้ว่านอนกันไปแล้วหรือยังนะคะ....
วันนี้จะมาเล่าเรื่อง...เพื่อนข้างห้อง...
เรื่องมันเกิดจาก....
อพาร์ทเม้นที่หลิวไปพักอยู่ค่ะ...
เคยคิดมั้ยคะว่า...ถ้าอยู่ดีดี
วันหนึ่งคนที่พักอพาร์ทเม้นเดียวกับเราเสียชีวิตขึ้นมา มันจะเป็นยังไง...
หลิวเคยอยู่ที่หนึ่งค่ะ....
คนเสียชีวิตอยู่ห้องข้างบน...
หลิวอยู่ชั้น 2 ส่วนห้องที่เกิดเหตุอยู่ชั้น 3
หลิวอยู่คนเดียว ห้องไม่ได้ราคาแพงมาก เดินทางสะดวก
ทุกวันก็อยู่ตามปกติ ปัญหาที่เจอบ่อยๆคือ ห้องข้างบนชอบทะเลาะกันค่ะ
เป็นแฟนอยู่ด้วยกัน แต่เราไม่คิดอะไร...
ระหว่างอยู่ ก็จะมีเพื่อนแวะมาหาบ้าง..
เวลาที่เพื่อนขี้เกียจกลับห้องตัวเองเพราะไกล..
ก็จะมานอนหันที่นี่แหละค่ะ
แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องใหญ่ค่ะ
คืนนั้น ห้องข้างบนทะเลาะกันทั้งคืนค่ะ...
ถามว่าเสียงดังมั้ย อาจจะดัง...
แต่ด้วยเหตุผลอะไรสักอย่าง
เลยไม่มีใครอยากเข้าไปยุ่ง...
จนกระทั่งเสียงมันดังมาก ของหล่นแตก..
และเสียงผู้หญิงกรี้ด...
จากนั้นทุกอย่างก็สงบ...
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ฝ่ายหญิงโดนฝ่ายชายทุบจนเสียชีวิตค่ะ
หลังจากนั้นทุกอย่างก็วุ่นวายมาก...
ทั้งเจ้าของ ทั้งตำรวจ...
ฝ่ายชายยอมมอบตัว.....
และทุกอย่างก็จบค่ะ....
เดือนนั้นมีคนย้ายออกเยอะมาก...
ชั้นสามนี่ย้ายออกแทบทั้งชั้น
ในขณะที่ชั้นหลิว และชั้นอื่นย้ายออกกว่าครึ่ง...
และหลิวเป็นคนที่อยู่ต่อค่ะ
นึกภาพตาม...ห้องคนตายจะอยู่ข้างบน...
และหลิวจะมีโต๊ะทำงานอยู่ตั้งอยู่ตรงหน้าต่างพอดี ระเบียงจะอยู่ตรงกับห้องคนตายเลยค่ะ...
วันหนึ่งนั่งทำงานอยู่ดีดี...
มีเสียงผู้หญิง ร้องเพลง แล้วมารดน้ำระเบียงตอนเกือบเที่ยงคืน!!!
ไม่ต้องทายให้ยากว่าเป็นใคร....
จากนั้นมาหลิวเอาม่านมาติดตรงหน้าต่าง และไม่เคยเปิดม่านนั้นอีกเลยค่ะ.....
คนอื่นๆ เจอมั้ย ไม่รู้ค่ะ
แต่หลิวย้ายมั้ย ยังค่ะ....
จัดว่าหน้าด้าน คิดว่าอยู่ใครอยู่มัน ไม่ยุ่งเกี่ยวค่ะ
(อีกอย่างค่าห้องลดราคาอีกไปตั้งพันนึง เลยอยู่ ตั้งใจว่าไม่ยุ่งเกี่ยวต่อกันค่ะ)
สิ่งที่เจอบ่อยๆ เสียงร้องเท้าส้นสูงค่ะ
คนเดิน ทั้งคืนเลย บ่อยมาก....
แต่บางคืนก็ไม่เดิน...
(ช่วงนั้นเริ่มวางแผนย้ายออกแล้วค่ะ คิดว่าไม่ไหว)
จะให้ไปสู้รบตบมือกับเค้าก็ลำบาก....
ที่นั่นเคยเชิญพระมาหลังจากเค้าเสียชีวิตใหม่ๆ ค่ะ
แต่เค้ายังอยู่ ไม่ได้ไปไหน
ส่วนหลิวเองก็ไม่เคยไปยุ่งกับชั้น 3
หลิวจะไม่เอาตัวไปยุ่งกับที่ที่มีวิญญาณอยู่
เพราะหลิวไม่อยากเจอค่ะ
แต่ถ้าถามว่า มีแล้วอยู่คนละที่ ไม่ยุ่งกัน
อยู่ได้มั้ย พอไหวค่ะ
(แต่อยู่ห้องเดียวกันแบบนั้นก็ไม่เอาเหมือนกันค่ะ)
จริงๆแล้ว อยู่ที่นั่นต่อีกน่าจะประมาณสองเดือน หลังจากผู้หญิงห้องข้างบนเสีย...
สิ่งที่เจอบ่อยๆ คือเสียงร้องเท้าส้นสูงที่เดินทั้งคืน นอกนั้นไม่มีอะไร
ถามว่าหลอนมั้ย ก็หลอนสิคะ คนเดินนั่นไม่ใช่คน...
จนวันหนึ่ง เพื่อนมานอนเป็นเพื่อน
นางไม่รู้เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นเลย เพราะหลิวไม่เล่าใครค่ะ
ไม่อยากบอก...เดี๋ยวเพื่อนไม่กล้ามา
วันที่นางมา...
นางก็ได้ยินเสียงคนเดินเหมือนกันค่ะ
สิ่งที่นางทำคือบ่นค่ะ "เดินทั้งวัน ไม่รู้จักเกรงใจคนอื่นบ้างเลย"
ไอ่เราก็ไม่กล้าบอกเพื่อนค่ะ ได้แต่ขอโทษผู้หญิงข้างบนอยู่ในใจ
โชคดีเพื่อนไม่เจออะไรค่ะ
หลังจากนั้นไม่นานหลิวก็ย้ายออก...
จริงๆ แล้วก็ไม่มีอะไรค่ะ...
และวิญญาณนั้นก็ไม่ได้ทำร้ายใคร...
หลิวว่าเค้าคงยังไม่ได้ไปเกิดมากกว่า...
เค้าคงใช้ชีวิตของเค้าเหมือนตอนมีชีวิต..
แต่แน่ล่ะว่า เป็นใครใครก็ต้องกลัวค่ะ...
หลิวคิดว่า บางทีวิญญาณก็ไม่ได้อยากทำร้ายใครหรอกค่ะ
เค้าก็แค่อยู่ในที่ของเค้า เพราะยังไปไหนไม่ได้แค่นั้นเอง
แต่คนเป็น กับคนตายไม่เหมือนกัน..
หลิวยังกลัวเลย สุดท้ายหลิวก็ต้องย้ายออกเหมือนกัน....
แต่ไม่โทษเค้าหรอกค่ะ เค้าไม่ได้ทำอะไรให้เรา...
ความกลัว...เรากลัวเพราะเค้าไม่เหมือนเรา
กลัวเพราะรู้ว่าเค้าเสียชีวิตยังไง
กลัวเพราะเราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเค้าเลย....
บางครั้งหลิวว่าวิญญาณไม่ได้อยากทำให้เรากลัว...
แต่เราห้ามความรู้สึกไม่ได้แค่นั้นเอง...
หลิวไม่ใช่คนไม่กลัวผี...หลิวก็กลัว...
แต่มันอาจจะมีระดับที่พอจะทำความเข้าใจได้...มากกว่าคนอื่นนิดหน่อย..
แต่สุดท้าย...เลี่ยงได้ก็เลี่ยงเหมือนกันค่ะ
อีก 2 ตอนจะจบแล้วนะคะ...
พอจบแล้วก็จะมีชีรี่ย์ใหม่ให้ติดตาม....
ตอนน่าจะเป็นเรื่องอะไร รอติดตามกันนะคะ
ฝากติดตามผลงาน E-book นิยายรักโรแมนติค
อ่านตัวอย่างที่นี่เลยค่ะ >>> คลิก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น